Prawo symetrii
Encyklopedia PWN
krystalografia
nauka o wewn. i zewn. budowie oraz o powstawaniu i właściwościach fiz. i fizykochemicznych ciał krystalicznych;
[gr. krýstallos ‘kryształ’, gráphō ‘piszę’],
jedno z fundamentalnych twierdzeń fizyki teoret., określające związek między symetriami układu fiz. a zasadami zachowania (zachowania prawa) odpowiednich wielkości fizycznych;
fizyk, twórca teorii względności, jeden z twórców teorii kwantów i fizyki statystycznej.
brat Valentina, fr. krystalograf i mineralog;
dziedzina elektroniki zajmująca się działaniem przyrządów elektronowych, w których wykorzystuje się wiązki elektronów poruszających się w polach elektr. i magnetycznych.
Wszechświat, Kosmos,
układ wszystkich obiektów astronomicznych, materii rozproszonej i pól fizycznych wraz z czasoprzestrzenią, którą wypełniają.
